Leczenie kompleksów i inne śmiesznostki

Prawdziwie letnie pogoda i nastrój dłuuuugiego majowego weekendu raczej nie sprzyja poważnym debatom o publicznej przestrzeni. Dostosowuję się zatem do atmosfery i dziś podzielę się kilkoma ciekawostkami fotograficznymi. Oto pierwsza z nich:

Spytacie Państwo, gdzie taki las anten? Otóż nie gdzie indziej, jak w Wiecznym Mieście, wspaniałym Rzymie. I jak wynikało z opisu (proszę mi wybaczyć, zapodziałem gdzieś dane mojej sympatycznej korespondentki) rzecz dzieje się zaledwie kilometr od Watykanu. To zdjęcie, to taka malutka kuracyjka pomagająca wyleczyć się z polskich kompleksów.

Wróćmy do kraju, ale pozostańmy w obszarze walki z kompleksami. Jak? Poprzez przydawanie sobie ważności obco brzmiącymi nazwami. Już wielokrotnie naśmiewano się z tego terminologicznego zadęcia – ja dorzucam jeszcze jeden mały kwiatek.fot. Longin Wegner

A tak przy okazji. Spotkałem się niegdyś z jeszcze bardziej szalonym skojarzeniem (szkoda, że nie miałem aparatu fotograficznego). Otóż w niedużym mieście, na pawilonie handlowym, doskonale pamiętającym czasy wczesnego Gierka, zaś lata świetności mającym dawno za  sobą, pysznił się okazały napis: „Coaching zasłon i firanek”.

A teraz zajrzyjmy do Nałęczowa. Przykład pierwszy (za oba dziękuję p. Marianowi Pudełko) – tzw. wczesnego treningu dziecięcego. Zabawa zabawą, ale niech się szczeniaki uczą, że nic nie ma za darmo, a wszystkie te zjeżdżalnie i inne cukierkowe atrakcje zawdzięczają bogatemu wujkowi produkującemu wodę mineralną. A w ogóle, to niech się przyzwyczajają do widoku reklam, bo będą im na każdym kroku towarzyszyć przez całe życie.

I jeszcze jeden przykład z Nałęczowa: polski MacGyver, czyli potrzeba matką wynalazku. Trochę pustych butelek, trochę białego piasku i oto mamy piękny klomb wieńczący placyk ku czci Matki Boskiej.  Klasyczna polska estetyka w służbie wiary.Życzę miłego weekendu.