Powracam!!!

Miałem sen. I przysięgam na całą moją ukochaną rodzinę, że nie zmyślam! A we śnie pojawił się sam Jarosław Kaczyński, spojrzał mi głęboko w oczy i zapytał tonem, po którym ciarki przebiegły mi po krzyżu: „Panie Sarzyński! Dlaczego pan przestał pisać bloga? Proszę natychmiast zacząć od nowa!”. Więc wracam. Tak,  zachowałem się nie fair. Jak gdyby nigdy nic, po jednym z czerwcowych wpisów zamilkłem na amen. Długo by tłumaczyć, dlaczego mnie nie było. Mam nadzieję, że jakaś garstka P.T. Czytelników czasami tu jeszcze zagląda i mnie całkowicie nie skreśliła.W każdym razie przepraszam.

I tak bym odnowił swoje pisanie, ale  być może trochę później. Jednak ten Kaczyński na prawdę mną wstrząsnął. A nie był jedynym. Kilka dni wcześniej przypadkowo spotkałem na redakcyjnym korytarzu redaktora naczelnego wydania internetowego „Polityki”. Spojrzał na mnie z wyrzutem, przemieszanym z troską oraz goryczą i rzekł: „A na twoim blogu ciągle Euro…” I znowu wstyd, do tego już całkiem realny. Nie dalej zaś jak dziś w południe Jacek Żakowski opierając się niedbale o redakcyjne ksero napomknął, że spotkał się z pewnym bardzo znanym architektem i urbanistą (nazwisko do wiadomości Żakowskiego, mojej i redakcji), a ten zapytał z podobnym wyrzutem: Co się dzieje z Sarzyńskim? Gdyby to był jeden sygnał, ale trzy!!! Natychmiast rzuciłem się do komputera…

Te zdań kilka proszę potraktować jako wstępniak marnotrawnego syna, znak, że żyję. Od jutra już bez snów i redakcyjnych scenek, za to z werwą i merytorycznie. I będę wdzięczny za sygnały, że ktoś w ogóle zauważył moje przebudzenie