O mnie

Z wykształcenia jestem socjologiem. Ukończyłem Uniwersytet Warszawski i przez pierwsze lata po studiach szukałem swego miejsca w życiu: próbowałem pisać doktorat, prowadziłem zajęcia ze studentami. Stan wojenny sprawił, że wylądowałem w Bieszczadach, gdzie uczyłem dzieci w małej szkółce w Wetlinie. Później byłem urzędnikiem, znów nauczycielem… Aż w końcu trafiłem do redakcji „Polityki”, a było to 25 lat temu! W krótkiej przerwie od dziennikarstwa, w początkach szalonego polskiego kapitalizmu zakładałem  dom aukcyjny, który zresztą działa do dziś. W latach 90-ych dość intensywnie współpracowałem  z TVP prowadząc m.in. takie programy jak „Studio otwarte”, „Kawa czy herbata”, „Zapis”, a kilka dalszych także współtworzyłem („Do szkoły pod górkę”, „Stoper”). Od wielu lat zajmuję się popularyzacją sztuki (nie mylić z krytyką sztuki) oraz zagadnieniami estetyki i przemian obyczajów w tym zakresie. Coraz bardziej ciągnie mnie w kierunku tematyki architektonicznej – jej artystycznych i społecznych kontekstów. Napisałem cztery książki: „Przewodnik po rynku malarstwa”, „Kronika śmierci przedwczesnych” (wspólnie z Mają Wolny), „Leksykon samobójców”, a ostatnio – „Wrzask w przestrzeni”. Mam trójkę dzieci – dorosłego już syna i dwie córki w trudnym dla nich, a jeszcze bardziej dla mnie – wieku dorastania.